Van Lugano, via Monza, naar Milaan. Een rechtstreekse trein, maar de drukte in Monza was opvallend. Niet onverwacht, de F1 rijdt daar vandaag. Het hele perron bomvol. En alle teamshirts komen in veelvoud voorbij, maar het meeste toch die rode. In de trein naast me zitten een vader en volwassen zoon uit Brazilië. Ze zijn vandaag voor Ferrari, ze willen het feestje meemaken. Gelukkig zie ik op het perron ook veel oranje. The Dutch army is volop aanwezig. Of ik ook ga? Nee, ik heb vandaag andere plannen. We wensen elkaar veel plezier en ik rij nog een halte verder naar Milaan.
Daar is het op het station zo druk, dat ik mijn aansluiting naar Verano mis. Ik pak de eerst volgende trein en dat blijkt een soort Italiaanse Thalys te zijn. Ik betaal mijn kaartje en eindelijk komt Verona dan toch in zicht.
Op het station neem ik een taxi. Het is maar een klein stukje, maar met mijn koffer op sleeptouw heeft dit voor nu mijn voorkeur.
Bij de B&b waar ik verblijf wordt ik opgewacht door Django. Een grote stefford achtige hond. Gelukkig is Martha er ook en ze laat me binnen. Martje komt uit Ecuador, dus we spreken Spaans met elkaar. Voor beide makkelijker dan Italiaans en Engels door elkaar. Ik krijg een kamer, weinig uitzicht, maar wel airco. Een heerlijk gammele dubbele deur is wat de kamer scheidt van de rest, maar ik vind het prima. Het past er helemaal bij.
Andere schoenen aan en de stad in. Dat is ongeveer 10 minuutjes lopen en de Arena is snel gevonden. Hier moet ik tussen 17.00-19.00 mij kaartje ophalen. Ik beland op een terras. Het is inmiddels bijna 12 uur en tijd voor het ontbijt. Bruchetta met pomodori en een groot glas ijsthee. Daarna loop ik door. Ik volg de menigte naar het meest beroemde balkon van de wereld en het lukt me een foto te maken zonder dat er mensen op staan. Ik kijk om me heen, ik zie heel veel mensen, ik zie ook veel mensen die de horsten van Julietta betasten (dat schijnt geluk in de liefde te brengen). Ik kan rustig overslaan. Ik ben al gelukkig in de liefde. Maar ik vraag me af of de mensen ook weten dat Julietta pas 13 was. Toch een beetje en raar idee.
Maar wat ik niet zie, zijn de brieven in de muur. Je kunt alleen een brief achterlaten in het boek in het "museum" Casa de Julietta. Daar ga ik vandaag niet in. Misschien woensdagochtend. Ik kijk wel even.
In de winkel aan de overkant verteld me waarom ik de brieven niet vindt. De scène uit 'Letters to Julliet' is opgezet. Zo is de muur al decennia niet meer. En ook de balkonscene uit "Love in the Villa" is een decor, want dat balkon bestaat überhaupt niet. Net als Villa Romantica. In het betreffende pand zit een souvenirwinkel. De winkel waar ik binnen ben komt wel in beide films voor. Ik krijg nog wat tips mee voor morgen en ga naar Piazzo Erbe. Vandaag te bewonderen als plein, morgen staat er weer een markt op. Ook leuk, dus ik kom nog wel terug.
Daarna nog even langs de ALDI en de boodschappen naar huis brengen. Ik had mijn trouwschoenen meegenomen voor naar de opera, dus die aan, omslagdoek/dekentje om op te zitten mee en terug naar de stad. Gelukkig had ik ook mijn slippers in mijn tas gedaan voor de terugweg, want mijn trouwschoenen hebben de stad niet gehaald. Ze zijn duidelijk voor eenmalig gebruik gemaakt. De hele binnenkant laat los en plakt als vellen gedroogde latex aan mijn voeten. Die belanden in de prullenbak en de slippers gaan aan. Helaas, het is niet anders.
In de stad aangekomen krijg ik van Bart een berichtje. Hij is op een feest van vrienden en het blijkt dat ze afgelopen vrijdag getrouwd zijn. Zo heeft Bart ineens ook een surprise wedding.
Nu nog even op het terras en straks naar Aida. Het weer is fantastisch, de sfeer net zo. Ik ben er klaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten