Daarom heb ik voor 2016 geen goede voornemens. Wel plannen.
Sinds ik terug ben van onze vakantie in Mexico ben ik gestart met het voorprogramma voor mijn Gastric Bypass operatie. Sinds 10 november 2x per week bewegen onder begeleiding van de fysio in het ziekenhuis in Meppel (ok, eerlijk is eerlijk, deze week niet vanwege het weer en de feestdagen hielpen ook niet echt mee, maar toch).
Ik heb een gesprek gehad met de psycholoog, om te kijken of ik stabiel genoeg ben, een gesprek met de chirurg over wat de operatie inhoudt, en inmiddels al twee gesprekken met de diëtiste. Er moet heel wat gaan veranderen in mijn manier van eten. En dat is best lastig. Inmiddels letten zowel Bart en ik er op dat ik iedere ochtend thuis ontbijt. Yoghurt met cruesli. Maar ik moet er heel hard om denken om ook de rest van de dag goed en voldoende te eten. Ja voldoende. Het is niet altijd zo dat je alleen maar dik bent omdat je te veel eet, maar wel omdat je verkeerd eet. En nu ik zo oplet met wat ik wanneer eet, vergeet ik weer om te drinken. Dus ook dat verdiend een punt van aandacht.
Tot werpt het zijn vruchten af. Sinds ik terug ben uit Mexico, ben ik 7 kilo kwijt. En nu hoor ik mensen denken: JA, ga daar dan mee door, dan kun je het misschien ook zelf wel, zonder operatie. Was dat maar waar. Door mijn eet en drink patroon aan te passen (wat me nog vies tegenvalt, je valt zo snel terug in oude gewoontes) val ik inderdaad af. Maar lang niet genoeg.
10 februari moet ik opnieuw naar allerlei gesprekken en als het goed is hoor ik dan ook de datum waarop ik geopereerd wordt. En hoewel ik er enorm naar uit kijk, naar alle veranderingen, naar de verbetering van mijn gezondheid en naar de dingen die ik terug krijg in mijn leven, vind ik het allemaal ook heel erg spannend en best een beetje eng. Maar dat zal er wel bij horen.
Ik heb geen goede voornemens voor 2016, alleen voor de rest van mijn leven 1 goed voornemen. Ik ga er voor zorgen dat de operatie die ik in 2016 krijg, niet voor niets is geweest.
