Anita Dendermonde

Vanaf het allereerste begin, ben ik een 'goede tijden slechte tijden'-kijker geweest. Dat is ook eigenlijk gebleven tot een jaar of twee terug. In 1992 kwam Anita in de serie en ik heb het altijd wel een leuk typetje gevonden. Vandaag heb ik na lange tijd weer eens een aflevering gezien van GTST. En vandaag was de dag waarin Anita overleed. 5 jaar en 1 dag nadat Guusje Nederhorst in het echte leven is overleden, overleed ook haar virtuele beste vriendin. Roos en Anita.

En ja, ik heb vanavond een mooi potje zitten janken voor de buis. Niet mijn sterkste kant, zulke afleveringen. Net even geneusd op het www om een leuke foto te vinden en allerlei oude beelden flitsten over mijn beeldscherm. Ik heb vaker zitten janken bij GTST. Toen Roos overleed, maar vooral toe Sylvia overleed. Tranen met tuiten. Maar dat was ook wel erg mooi gespeeld.

Vanaf vandaag is ook Anita uit de serie. Er blijven er nog maar een paar over van de oude garde. Maar wat zou het leuk zijn om een aantal nog weer eens terug te zien. Wat is er ook alweer gebeurd met Mark, met Suzan, Petra en Jan, Marieke, Mirjam, Kim, met Mickey en met vele anderen? Misschien moet ik toch maar eens kijken of ik wat oude seizoenen op kan duikelen.

Char

Afgelopen zondag met mijn schoonmoeder naar Char geweest. Nu zijn er vele oordelen over Char, zowel negatief als positief, maar ik ben nog steeds van mening dat je dat pas kunt beoordelen als je het hebt meegemaakt. Bovendien zijn er ook een heleboel mensen vooral heel negatief, maar dat is volgens mij ook vaak berust op de angst voor het onbekende.

"Stel nou dat er geesten zijn die mij de hele tijd in de gaten houden....oehoeheoehoe!".

Persoonlijk heb ik er geen moeite mee. Ik vind het wel een geruststellend idee dat paps over mijn schouder meekijkt wat ik allemaal uitvreet en dat hij af en toe ook even laat weten of hij het er wel of niet mee eens is. Voor mijn trouwdag had ik een persoonlijke deal gesloten met paps. Ik wou zon. En of paps er nu wel of niet wat in te zeggen had, ik had zon. En ik weet van mezelf dat ik vaak in gedachten verzonken ben. Helaas gebeurd dit ook nog wel eens tijdens het berijden van de lange rechte wegen in mijn omgeving. Gelukkig ben ik altijd op tijd weer bij mijn postieven en kan ik de auto netjes op de weg houden. Volgens mij is het paps die een scherper zicht heeft op de weg dan ik, terwijl hij op mijn dashbord vertoeft tijdens mijn ritjes. En ik ben er blij mee.

Het uitstapje naar Char was dan ook een leuk vooruitzicht. Samen met schoonmama op stap en we zien we wat er gebeurd. Eerst nog even wat gegeten bij PANAMA. (samen met Jan de Hoop)

en daarna naar binnen. Wat we meegemaakt hebben, vond ik ronduit indrukwekkend. Het is niet alleen maar het alfabet raden. Ze zoekt wel aan de hand van letters, maar niet zoals de tv vaak doet voorkomen. Het was een paar keer goed raak en ik was zeer onder de indruk. De dame pal voor mij en twee stellen vlak achter mij kregen een reading van haar. Ik helaas niet. Maar ach, wat niet is, kan ooit nog komen. Het is een aardig mens, dat zeker. En of dat wat ze doet echt is of niet, laat ik in het midden. Ik geloof er wel in. En als iemand anders dat niet doet, vind ik het ook prima.

Tijd voor Tijd(schriften)

Vaak loop ik door de supermarkt en neem dan een tijdschrift mee. Gewoon om even lekker door te bladeren. Helaas kom ik vaak niet ver en beland het tijdschrift in de lectuurbak. Die stapel groeit en groeit maar door. Het gevolg? Meerdere hoge stapels half uitgelezen of zelfs nooit ingekeken tijdschriften. Ik ben er maar eens voor gaan zitten. Eén voor één blader ik ze door, lees de interessante stukjes en leg ze op een nieuwe stapel; de oud papier stapel.

Lekker met een kop thee op de bank en een enorme berg papier. Gewoon even neuzen. Heerlijk.

Vanavond mams aan de telefoon en even besproken wat er van de week nog allemaal op de agenda staat. Bakkie doen bij mams, cursus van mijn fototoestel, bakkie doen bij schoonmama, op visite bij opa en oma, naar Char in Amsterdam, uit eten met vriendin M.

Mams blijft stil en vraagt ten slotte; Waarom doe je alles zo kort op elkaar? Waarom verspreid je het niet wat mee? Goeie vraag moeders, die houden we er in. Een paar avonden op de bank om de rest van de tijdschriften door te lezen is nooit weg. Het frappante is dan wel weer, dat deze vraag gesteld wordt door mijn moeder. Je weet wel, die vrouw die nooit thuis is, altijd druk is en overal heen vliegt. Ergens in mijn achterhoofd fladdert iets op over appels en bomen.......

Out of control

Eén van de doelen van een tijdje niet aan het werk zijn, was om nu eindelijk eens de stapel nog-te-doen-dingen in te korten. En langzaamaan wordt die stapel ook steeds kleiner en ook mijn to-do-lijstje wordt beetje bij beetje korter. Het is alleen zo jammer dat het voornamelijk de opruim klussen zijn. Ik heb de beneden verdieping aardig onder controle (al is het nog niet helemaal klaar. Het zou te makkelijk zijn om het in 1x goed te doen en het gelijk af te maken....).

De bovenverdieping is echter een heel ander verhaal. Die heb ik absoluut niet onder controle.

Eén van de mogelijke oorzaken hiervan is wellicht dat alles wat niet op de benedenverdieping thuishoort, door mij systematisch naar boven verbannen wordt. Het liefst naar de overloop. Daar heb ik toch ruimte zat (toch?!). Alleen nu wil het geval dat de overloop inmiddels tsjok en tsjok vol staat. En dus tijd om op te ruimen. Tassen leeghalen (wat is er makkelijk dan alle zooi in een bigshopper gooien en deze boven neer te zetten....), kratten leeghalen (zijn gewoon verstevigde bigshoppers in mijn optiek) en stapels en stapels tijdschriften, boeken en papieren uitzoeken. (gelukkig komen ze in maart weer oud-papier ophalen. Ik ben bang dat het toch een tussentijds ritje Randweg behoeft..).

Ik ben dan ook vanalles tegengekomen. In mijn chaos bleken toch ook de ontbrekende loonstrookjes nog aanwezig te zijn, vele foto's en honderden losse papiertjes. Zelfs de historische kalender van 30-08-1979 ben ik weer tegengekomen. (En ik was toch echt al jaren vergeten dat ik in het bezit was van dat ding. Volgens mij stampt hij nog uit de Bastion tijd..)

Hoe meer ruimte ik krijg boven, hoe minder zin ik heb om het af te maken (vandaar dat ik nu ook achter de pc zit in plaats van op de overloop). Er komen echter al wel weer ideeën binnensurfen wat ik met al die ruimte kan gaan doen. Leuke dingen, waar ik ook echt al wel naar uit kijk, maar op deze wijze kom ik natuurlijk nooit door mijn lijstje heen. 1 ding er af, 2 erbij. It's the story of my life.

Nog even volhouden dus. Aan het eind van de week zit de kliko vol, staat en genoeg oud papier om langs de Randweg te rijden, zijn er hopelijk een aantal dingen op MP verkocht, staat er een doos vol spullen voor de uitverkoop en is mijn overloop weer onder controle.

2009!!!

Allereerst voor iedereen natuurlijk de beste wensen voor 2009.
Ik heb geen goede voornemens, maar wel genoeg leuke plannen. Dus daar hoef ik me dit jaar geen zorgen over te maken. We hebben de feestdagen weer achter de rug, de kerstboom staat weer in de doos naast de trap en de kerstspullen liggen bijna weer op zolder (de bovenverdieping hebben ze al gehaald). Bart is weer fanatiek begonnen aan de Mustang en ik ben al weer lekker bezig geweest voor de meeting op 11 januari in Sonnega.

Het jaar is voor ons goed begonnen. Nu nog 363 dagen om vol te houden. Vast vele dagen met leuke bezigheden, verrassingen en andere gezelligheid. Ik heb er zin in.

PS Wanneer is het weer tijd voor de lente? Heb zin om weer bollen te planten en kijk uit naar de narcissen.