Beter laat dan nooit!

86 jaar na executie eerherstel voor Australiër
CANBERRA (ANP) - Een man die in 1922 in Australië is opgehangen wegens het verkrachten en vermoorden van een twaalfjarig meisje heeft dinsdag eerherstel gekregen. Nieuw onderzoek heeft uitgewezen dat hij de dader niet kan zijn geweest. Dat hebben autoriteiten dinsdag bekendgemaakt.Colin Campbell Ross werd destijds veroordeeld omdat de aanklagers haren op een deken bij Ross thuis hadden gevonden die van het vermoordde meisje zouden zijn geweest. Dit ondanks het feit dat getuigen destijds zeiden dat Ross ten tijde van de moord aan het werk was. DNA-onderzoek heeft nu uitgewezen dat de haren niet van het meisje waren.Het nichtje van Ross heeft opgelucht gereageerd op het nieuws dat haar oom geen moordenaar was.

Ik heb hem! ik heb hem, nou ja, bijna

Vanmiddag mijn trouwjurk opgehaald!! Hij is helemaal klaar en ik ben er helemaal gelukkig mee.
Hij hangt bij Karin op zolder uit te hangen en van daar gaat hij volgende week naar mama zodat ik me er in kan hijsen. Ben wel benieuwd wat Bart er volgende week van vind. Sommige zullen hem mooi vinden, sommige ook niet, maar hij is helemaal zoals ik hem hebben wil!

(dit keer geen foto, die komt na de 6e wel :))

we proberen het later nog eens!

Omdat mijn vorige proefkapsel niet helemaal naar de zin was, zou ik vanochtend nog een keer langs gaan bij de kapster en dan zou ze het opnieuw proberen. Vanochtend was het Gido die mijn wekker speelde en wederom heb ik mij in de auto gehesen en ben naar Lelystad gereden.

Shit! geen kleingeld op zak en dus ook geen geld voor de parkeerautomaat!!
Dan de auto maar in het Silverpark zetten (betaald parkeren, maar achteraf betalen). Naar de kapsalon gelopen en wat denk je? DICHT!! Nou daar sta je dan met je goede gedrag. Op de deur staat keurig vermeld Maandag 0900-1800 en daarboven hangt doodleuk een bordje GESLOTEN.

Dan maar boodschappen doen (ik moet immers nog steeds kleingeld hebben om de parkeergarage te betalen.) en daarna naar het tuincentrum. Dat moet ik dus niet doen als ik boos ben. Ik weet dat ik geen boodschappen moet gaan doen als ik honger heb, maar ik moet dus ook niet naar het tuincentrum gaan als ik boos ben. Mijn kofferbak zit vol met bloemen en planten voor in de tuin. En mijn portemonee weer leeg.

Mustangperikelen.

Vandaag maar weer eens met de Mustang bezig gegaan. Adriaan heeft me vanochtend vroeg mijn bed uit gebeld en nadat ik was terug gekeerd in het land der levenden, heb ik mezelf in de auto gehesen en ben richting Oldemarkt afgereisd.

Adriaan is met de remmen begonnen en ik met de voorkant van de auto. De eerste rem ging redelijk vlot, alleen de tweede rem wou minder. Er brak een boutje af en dus gaat de rem mee naar Biddinghuizen en komt hij van de week weer terug.

De voorkant liep in eerste instantie ook goed, alleen het laatste boutje wou niet. Dus alles kon er weer af en met hulp van Adriaan, kon ik opnieuw beginnen. (auto's.....)

Maar het is enigzins gelukt. De voorkant zit er op en de bumper zit er op, dus we zijn weer een stapje dichterbij. Donderdag de demper en de remmen. Dan is Bart ook weer thuis en mag hij verder knutselen.

Van de week heb ik vast mijn nagels laten doen. Die zagen er vanmiddag dus echt niet meer uit. Gelukkig gaat ze het 5 juni allemaal weer helemaal bijwerken.

Terherne

Ik ga het dit jaar deels meemaken. Al tijden hoor ik allerlei mensen om me heen steeds enthousiaster worden. Terherne komt steeds dichterbij (geloof me, het blijft op de oude vertrouwde plek liggen…). Ik ken Terherne alleen van het opstijgen van de ballonvaart die ik heb gemaakt, en dat was/is toch wel een hele leuke herinnering.

Maar dat is niet het programma voor dit weekeind. Zaterdag overdag nog even aan het werk en dan tuig ik in de Pontiac naar Terherne voor de jaarlijkse NSCC meeting. Vele brute Amerikaanse auto’s in allerlei vormen, maten, kleuren en geuren (voornamelijk verbrand rubber en diverse brandstoffen). De meest uiteenlopende personen die deze auto’s horen te besturen en er met zijn allen een dolle boel van maken.

Mijn medecluppers zijn er al (ik hoop dat ze het droog houden) en de voorraad energy drink ligt al achter in de auto. Morgen na het werk lekker een weekeindje op stap met het hele zootje. Het zal mij benieuwen, maar ik heb er zin in.

Dit weekeind is ook weer “de mooiste van Nederland”. De wandeltocht vanuit ons aller Kuinre. Mam, Ruud en Francis lopen hem ook dit jaar weer mee en ik wens ze veel succes en een zonnige niet te hete dag. Loop ze!!!

OEHAOEHA OEHA HA!!! REGEN REGEN JA JA JA!!

Zie het werkt, het regent. En dus eindelijk tijd om de kas eens in te gaan en de Mustang te zien groeien. Het lijstwerk aan de binnenkant en het dashboard zit er weer in en maandag ga ik de binnenkant helemaal afmaken. Alles poetsen, bijplekken, schoonmaken, etc. Alles wat binnenin niet meer nodig is, kan er uit en dan lijkt het hopelijk al weer heel wat. Alleen die merkjes, WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN???

Doet ie het of doet ie het niet?

Het is nog even de vraag of we inderdaad in onze eigen Mustang aan kunnen komen rijden op de bruiloft. We willen alletwee het liefst in de rode pony aan komen zoefen, maar dan moet hij/zij het natuurlijk wel doen.

Er zijn nog een paar dingen die gedaan moeten worden, maar met de paar dagen die Bart nog te gaan heeft voor de bruiloft, is het nog wel de vraag of we dat gaan redden.

Dus keep your fingers crossed.

Vrijgezel, nu nog wel

Al vanaf juni vorig jaar heb ik mijn vriedinnetje meegenomen op mijn zoektocht naar DE jurk voor de bruiloft. Ze ging mee naar Almere en uiteraard daarna ook een paar keer mee naar Elburg, waar ik geslaagd ben voor mijn jurk. De enige ‘man’ die mijn jurk in levende lijve heeft mogen aanschouwen is dan ook haar lieve mannetje van 1-jaar oud. Nu ben ik natuurlijk niet de enige die moest gaan shoppen voor kleren, maar mevrouw was zelf ook toe aan een nieuwe outfit en mijn bruiloft is daar natuurlijk een goed excuus voor. (He, zolang mijn getuige er niet 100x beter uitziet als ik op de dag zelf, vind ik alles goed.)

Een paar weken geleden kreeg ik een krabbel of ik zin had om 3 mei mee te gaan om de jurk die zij had gezien te passen. Ze zou dat weekend in Nederland zijn om te tolken voor haar schoonouders die een heuze holland-in-drie-dagen tour zouden doen. (Om de een of andere reden is het lastig shoppen voor een feestoutfit als je in haute couture stad Parijs woont, maar dat ter zijde). Ik kon helaas niet mee. Had al een tijdje een afspraak staan met mijn aanstaande schoonzusje om daar heen te gaan.

Vorige week kreeg ik een belletje van schoonzus, ze had een mail gekregen en ze MOEST zaterdag ochtend vroeg ergens heen en ik kon absoluut niet mee. (Lastig he, die geheimen zo voor je bruiloft, zegt ze nog doodleuk tegen me). Nou ja, 1 geluk bij een ongeluk, ik kon toch nog mee op jurken tocht in Lelystad. Om half 1 zou ik bij haar zijn.

Nog even gauw Emeloord in geweest om kadootje te kopen voor haar zoontje (je wordt tenslotte maar 1x in je leven 1!) en hup naar Lelystad. Na een dikke knuffel van de net-niet-meer jarige job, zijn we naar boven gegaan om hem te verschonen. (Hoezo, hij had helemaal geen vieze broek…). Inmiddels was haar moeder ook thuis en dus wij, hop naar beneden. (ik denk, moeders past op en wij gaan shoppen, jaja).
En daar stonden ze hoor, 7 vrouw sterk, klaar om mij mee te nemen voor mijn vrijgezellenfeestje! Moeders met een grijns van oor tot oor, mijn vriendinnetje en haar moeder (de boosdoeners in dit geval), de (nieuwe) buuf, de (oude) buuf, mijn schoolvriendinnetje en nog een ander lief vriendinnetje. Allemaal helemaal op de hoogte van wat nog komen zou. (Schoonzus zat uiteraard ook in het complot, maar kon helaas zelf niet mee).

Ik kreeg een mooie witte jurk met groene strikken aan, een tiara op mijn hoofd en rode make-up wangetjes (enigszins overbodig, aangezien ik zelf al behoorlijk rood aanliep). “Bart heeft mijn hart” meldde de voorkant en op de achterkant; ‘Het vrij leven is uit, 6 juni ben ik de bruid’. Nou, daar sta je dan met je goeie gedrag.
Met zijn allen in de auto en op weg. Naar een plek waar ik heel bekend ben…. Toen we in de buurt van het centrum kwamen, drong het enigszins tot mij door. Zaterdag is in Lelystad Marktdag. En ondanks dat ik er 5 jaar met heel veel plezier heb gewerkt, wist ik niet of ik nou uitgerekend nu naar de markt wou. WEL DUS!.

De eerste opdracht was om bij de kaasboer aan te kloppen en te vragen naar iets voor de aanstaande bruid. De score: Een beker en een stuk groene kaas en natuurlijk een nieuwe opdracht. Eenzelfde, maar dan bij de bakker, daarna de visboer, de sokkenman, mijn eigen groenteman (die maar wat graag mee wou werken) en tot slot de bloemenman. Resultaat, een beker, een theeglas, een mes, vork, lepel, broodplank, bloemen, een kratje met fruit, sokjes, een bakje kibbeling, een zak snoep en uiteraard een heleboel bekijks!

De laatste opdracht was om de puzzel af te maken, we gingen lunchen. Bere gezellig en erg lekker. Was het een verrassing, jazeker, was het een geslaagde verrassing ZEKER WETEN!! Ik heb genoten. En voor de nog ongehuwde dames, mijn geheugen is goed. Anything you say will be used against you. Voor het geval de gehuwde dames denken er makkelijk af te komen, be prepared. Maar voor jullie allen geldt: Karin, Mandy, Roelien, Geertje, Ella, Renate en mama bedankt voor een supergezellige dag!!!!

Oh, en Sig, ik hoop dat je genoten hebt van t uitslapen, maar je bent nog niet van me af, ik kom gewoon nog een keer een weekeind langs.

PS. De jurkenjacht is afgelast, het eindresultaat hangt namelijk al een week in Parijs in de kast.