=====< ^^^^>>>> FLITS@#*!

Zag je hem gaan? Het is de tijd. Jeetje wat gaat het hard deze dagen.

Bart heeft voor de zekerheid maar even gevraagd of ik nog wel tijd heb, het is druk, gezellig en ik kom tijd te kort. Gelukkig is het vanaf 1 januari 2009 weer wat rustiger in mijn agenda, dus dat scheelt. De afgelopen week in vogelvlucht?? Naar een feestje van een 65-er, familiebezoek, theeleuten met smitsky, fotoalbum afmaken, winkelen met Joni, naar de tandarts, opruimen, kerstboom opzetten, kamer in kerstsfeer brengen, naar de BINGO in Finsterwolde, logeren in Hoogezand, naar Lelystad om de sleutel weg te brengen (Sleutel van de Citroën was afgebroken), vergadering van de autoclub en nu wachten op manlief die thuis komt. (en die komt een dag later, want ze hebben het vliegtuig gemist). De komende week niet zo heel veel op het programma en daarna staan alle dagen tot 2009 volgepland. Eén ding scheelt, het zijn er niet zo heel veel meer.

Heb ik in de tussentijd wat gemist? Jazeker, het gekwek van oud collega J mis ik in de avonden best wel, tijd om te lezen heb ik de afgelopen week ook gemist en ik ben vergeten een aantal mensen een kaart te sturen. Gelukkig kan ik dat vast nog wel goed maken deze week.

Dus mocht ik jullie niet meer spreken, geniet van de feestdagen en alvast alle goeds voor het nieuwe jaar!

Confetti

Precies een half jaar geleden zijn Bart en ik getrouwd. Een heerlijke dag gehad, vol familie, vrienden en andere lieve bekenden. Precies een half jaar geleden lag ik prins heerlijk in het hotel in Emmeloord in een mooie suite, in een heerlijk schoon bed te slapen na een lange, mooie dag.

Hoe heerlijk schoon dat bed was, bedacht ik me vannacht opnieuw.

Precies een half jaar later, sta ik om 03.45 mijn bed op te maken. Waarom in vredesnaam om 03.45? hoor ik je denken. Heel eenvoudig. Ik begon om 23.00 aan een spelletje dat "Mortimer Becker and the Time Paradox" heet en dat was nogal verslavend. Nu om 03.45 was het spel uitgespeeld en kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn bed vanochtend had afgehaald. Een naar gevolg daarvan is, dat je het bed dan 's avonds ook weer op moet maken.

Maargoed, ik sta dus mijn bed op te maken. Het eerste hoeslaken past met geen mogelijkheid meer om de matras en is door mij vakkundig de gang ingesmeten om voortaan als poetslap door te gaan. Oftewel verbannen naar de schuur. Wat Bart er mee doet, zoekt hij zelf maar uit, maar dat ding komt niet meer op mijn bed. Het tweede hoeslaken ging zonder problemen om de matras (HOERA! Lang leve de hoeslakens van de Leenbakker, net een maat te groot en past dus altijd). Tijdens het hoeslaken-om-het-matras-doen, viel mijn oog op kleurtjes onder het bed. En tot mijn grote ontsteltenis, zie ik ineens allemaal confetti en stukjes ballon onder het bed liggen. Nu ben ik geen model huisvrouw, maar ik ben sinds 06-06-2008 toch echt al een paar keer ook onder het bed geweest met de stofzuiger. En toch speelt er zich onder mijn bed een heus feest af van confetti en ballonstukjes. Waar die nou na een half jaar ineens vandaan komen is me een raadsel. (Nee, niet uit het hoeslaken, want ook die heb ik tussentijds al vaker gebruikt).

Maargoed, ze feesten maar een eind weg daar onder mijn bed, van de week nog maar eens flink stofzuigen daar in het land der eeuwige feesten.

Mijn bed is een rommeltje. Er ligt confetti onder het bed, een heel verkeerd hoeslaken op het bed (zwart bij een mint groen dekbedovertrek) en tot overmaat van ramp, kan ik ook nog eens niet de kussenslopen vinden die bij het dekbedovertrek horen. Maar omdat ik geen zin heb om om 03.45 ook die nog eens op te gaan zoeken, zijn het maar andere geworden. Ik heb mijn lesje geleerd. Maak nooit om 03.45 je bed op, dat komt niet goed. Er gebeuren de raarste dingen zo midden in de nacht.

6 december

En de eerste kerstkaart lag vandaag al in de bus.....

Nu moet ik ook nog gaan bedenken waar ik ze dit jaar ga laten.

Komende week eerst maar eens bedenken waar de kerstboom komt.

5 december net even anders

5 december, pakjesavond. De meeste mensen zoeken elkaar gezellig op en vieren de verjaardag van Sinterklaas. Normaal ben ik één van die mensen. Alleen dit jaar even niet.

Schonezus vroeg al of ik diet jaar weer mee deed met Sinterklaas bij hun. Ik heb afgezegd. Allereerst vind ik het zonde voor de kids om het met een hele grote groep te vieren, want halverwege de avond kan het zo maar zijn dat het genoeg is geweest voor ze. Maar de voornaamste reden is, dat ik al de hele tijd geen zin heb om het te vieren.

Moeders had ook mensen uitgenodigd en ook ik was welkom. Bedankt, maar toch maar nee bedankt. Ik heb vandaag pyjamadag gehouden. Heb heerlijk uitgeslapen tot 12.30, heb geprobeert in contact te komen met mijn lieve vriendinnetje in Frankrijk (helaas is dat mislukt), en toen het buiten donker begon te worden, heb ik mijn nieuwe haard aangezet, de kaarsen aangedaan en ben ik in mijn pyjama op de bank gekropen met een fleece dekentje erbij, wat te drinken en de films "Raise your voice"en "Yours, Mine, Ours". Hauke heeft afwisselend op de bank, het kleed en onder de tafel gelegen en ik heb me prima vermaakt. Geen pakjes, geen Sint, geen Piet, WEL pepernoten, niet in de zak naar Spanje en ook geen roe. Gewoon lekker thuis, op de bank.

Gewoon een hele dag voor mezelf. En gezien al het gedoe deze week met het overlijden van Nelly en van Opa, was het prima zo. Volgend jaar is het weer Sinterklaas. Dus ik zeg nu alvast: Dag Sinterklaasje, dag, dag, dag Zwarte Piet!

Opa

Al jaren heb ik geen eigen opa's en oma's meer. Mijn opa van moeders zijde heb ik nooit gekend en mijn andere grootouders zijn inmiddels ook al weer ruim 10 jaar geleden overleden. Gelukkig heb ik twee opa's en een oma van Bart te leen. Dat wil zeggen, tot nu. Nu slechts nog één opa en één oma. Opa Scholtens is overleden. Hij is 94 jaar oud geworden en dat is toch een zeer respectabele leeftijd.

De eerste keer dat ik bij Opa en Oma Scholtens kwam, werd er voor mij gelijk een kopje koffie ingeschonken. Nu drink ik, zoals de meeste waarschijnlijk wel weten, geen koffie. Ik hou er niet van, nooit gedaan en ik denk ook niet dat het ooit nog zal komen. Maar als je voor het eerst bij de opa en oma van je vriendje binnenkomt, durf je natuurlijk geen nee te zeggen. Dus ik heb keurig mijn kopje leeggedronken. Bart heeft met met een veelbetekenende blik aan zitten kijken en daarna aan opa verteld dat ik niet van koffie hou. En dat heeft opa onthouden!!

Opa Scholtens woonde in Dronten. Niet zo heel ver weg, dus als we in de buurt waren, kon het maar zo zijn dat we even langs gingen in de Regenboog. Eenmaal binnen, kreeg Bart de opdracht om even een kopje thee voor mij te zetten en ik kreeg een knipoog. Want Opa wist nog dat ik geen koffie dronk.

Gelukkig kon Opa afgelopen juni nog even langs komen op onze bruiloft. Dat feestje heeft hij nog mooi mee kunnen maken. Dat zijn verjaardag dit jaar in oktober niet met de hele familie werd gevierd, was al een teken aan de wand. En nu is de dag dan gekomen dat Opa Scholtens er niet meer is. Eindelijk heeft hij rust en eindelijk is hij terug bij Oma. En dat wou hij toch wel erg graag.

Bedankt Opa, voor het lenen. En kalm aan daarboven!
"'t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,
Of 't wer altied wel weer licht"