zondag 28 november 2010

over verkeersborden, mannen in pak en roofvogels.

en dat allemaal om 2 uur 's nachts.
Na een geslaagd feestje in Twente, reed ik vannacht rond 2 uur in mijn autootje van Swifterbant naar huis. Onderweg viel het me ineens op dat er tussen de ketelbrug en de afslag Emmeloord- de Munt ineens minimaal 4 borden bij zijn gekomen langs de weg. Heel apart, zomaar uit de lucht gevallen denk ik. We hebben ineens knooppunt Emmeloord, een bord dat het nog 102 km is naar Groningen en zo nog 2 andere. Ze zijn te herkennen aan een geribbelde achterkant. heeeeel apart. Vond het net zo lekker rustig zonder al die ongein langs de weg.

Nadat ik de afslag had genomen, kwam ik een man in pak tegen. Zo'n grijze, met van die nette schoenen eronder. Hardlopend over de weg........Bleek een mannetje te zijn van Koopman die de wegwijs borden aan het ophalen was. Heel logsich om 2 uur 's nachts................

En ik weet ook waarom er zoveel roofvogels doodgereden worden. Zodra de nacht is gekomen, vliegen die dingen ineens laag over. EN zonder verlichting. Dat kun je toch nooit zien aankomen......

Zoveel ervaring midden in de nacht. Blij dat ik thuis mijn bedje inkon.

zondag 21 november 2010

Heerlijk

Niets is zo lekker, zo ontspannend en geeft zo'n voldaan gevoel als op zondag morgen op je gemak een heerlijk boek lezen. Het is 11.17 en mijn boek is uit. Wat een heerlijke dag!

zaterdag 20 november 2010

Vermist!

Ineens verdwenen. Zou hij een eigen leven zijn gaan leiden? Zou hij toegeweest zijn aan vakantie? Ontvoerd? Gegijzeld? Opgesloten in een donkere ruimte? Geen idee. Maar weg is ie wel.

De kliko van mama wordt vermist.

woensdag 10 november 2010

16 november

zou mijn vader 70 worden. Maar helaas mocht het niet zo zijn.
20 jaar geleden overleed hij aan kanker.

In die 20 jaar is er een hoop gebeurd. Ik groeide op, ging naar de middelbare school, haalde mijn eindexamen, ging naar Mexico, ging naar Leeuwarden, studeerde af en ging naar Kuinre. Ik leerde Bart kennen, werd verliefd en twee jaar geleden zijn we getrouwd.
Al die mooie momenten heeft papa niet in levende lijve mee kunnen maken. Maar al die momenten is hij bij me geweest. In mijn gedachten, in mijn hart.

Maar niet alleen in mijn leven is een hoop gebeurd. Ook in de medische wereld is een hoop vooruitgang geboekt. Er zijn betere medicijnen, nieuwe behandelingen, andere therapieen.
Er is zoveel verbeterd. Maar we zijn er nog lang niet.

STA VANDAAG OP tegen KANKER. Als je wilt, als je kan, doe het dan!
Bel 0800-1160 en wordt donateur. Hopelijk kunnen we met zijn allen de strijd winnen.
Voor papa komt het te laat, maar hopelijk kunnen we er vele mensen mee helpen.
Als je het doet; BEDANKT!

SOMETIMES THERE'S A TIME YOU MUST SAY GOOD BYE
THOUGH IT HURTS YOU MUST LEARN TO TRY
I KNOW I'VE GOT TO LET YOU GO..
BUT I KNOW ANYWHERE YOU GO..
YOU'LL NEVER BE FAR
'COS LIKE THE LIGHT OF A BRIGHT STAR
YOU'LL KEEP SHINING IN MY LIFE
YOU'RE GONNA BE RIGHT

HERE IN MY HEART
THAT'S WHERE YOU'LL BE
YOU'LL BE WITH ME
HERE HERE IN MY HEART
NO DISTANCE CAN KEEP US APART
LONG AS YOU'RE HERE IN MY HEART