Je wordt 's ochtends wakker met een dak boven je hoofd, met warme dekens over je heen en in een verwarmde kamer. Je staat op, loopt naar beneden en neemt een warme douche. Je droogt je af met een warme, zachte handdoek, loopt naar de kast en maakt een keuze uit de stapels die er liggen wat je aan zult trekken. Je loopt naar de keuken en kijkt in de koelkast wat voor ontbijt je wilt hebben. Er is keuze genoeg. Je stapt in de auto en rijdt naar je werk. Aan het eind van de dag ga je met de auto weer naar huis. Je doet boodschappen, maakt het avond eten klaar en gaat daarna naar vrienden of kruipt lekker op de bank en kijkt naar wat je wilt. en 's avonds laat, kruip je weer lekker in dat warme bed en kijk je uit naar een nacht vol mooie dromen.
Dat is de wereld waarin de meeste van ons leven. "Zorgen zijn voor morgen" en maakt je eigen keuzes over hoe je leeft. Wat een rijkdom is dat.
Vandaag herdenken we degene die hun leven hebben gelaten om ons die vrijheid te geven.
Vandaag zijn we 2 minuten stil. Maar eigenlijk zou je er vaker bij stil moeten staan. Bij de vrijheid waarin je leeft. Bij de rijkdom die je bezit alleen al door vrij te zijn om je eigen leven te leiden. 2 minuten. Ze raken me ieder jaar weer. Al bij het horen van de klokken op de Waalsdorpervlakte, krijg ik een brok in mijn keel. Het is 4 mei. De dag van dodenherdenking.
Bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten