woensdag 10 augustus 2011

De uitzondering maakt de regel

Gek is dat. Vroeger woonde ik (1)op een pleintje met veel kinderen. Bij mij in het blok, we noemen het even blok A, woonde een jongen van dezelfde leeftijd (2). Onze ouders waren bevriend en dus wij ook. In het blok aan de linkerkant, blok B, woonde voor mijn gevoel eerst niemand. Later kwam er een gezin wonen met 3 kinderen. 2 meiden en een jongen (3). In blok C tegenover ons, woonde een gezin met 3 kinderen (4), 2 Jongens en een meisje en er woonde een gezin met 2 kinderen, een jongen en een meisje(5). In blok D aan de rechterkant woonde mijn beste vriendin met haar ouders en haar broertje (6) en nog een gezin met een meisje van onze leeftijd en een jonger broertje (7).

Veel kinderen dus om mee te spelen. En dat hebben we ook gedaan, want wij hadden een speeltuin op het pleintje. Inmiddels zijn we ruim 25 jaar verder. We hebben allemaal ons eigen leven. Maar er is wel een hoop veranderd. Ik (1) woonde nog op het pleintje, toen mijn vader overleed. En een paar jaar later zijn mama en ik verhuisd. Weg van het pleintje.

De jongen uit blok A (2), woont er nog steeds, met zijn moeder. Zijn vader niet, want zijn ouders wonen niet meer samen. Ze hebben tegenwoordig een LAT relatie omdat dat voor hun nou eenmaal beter werkt.

In blok B woont niemand meer. Familie (3) is verhuisd naar de woning van familie (5) in het blok tegenover ons.

In blok C woont de jongste zoon van Familie (4) nog steeds in hetzelfde huis. Zijn oudste broer en zijn zus wonen op zich zelf. Zijn vader en moeder zijn al jaren gescheiden. Zijn vader hoort nu bij gezin (5). Zijn moeder is helaas vorig jaar overleden.

Familie (5) is als eerste van het plein vertrokken. Ze zijn verhuisd naar een plek hier ver vandaan, nadat de ouders gescheiden waren, en pas sinds kort heb ik het meisje van dit gezin weer op Facebook gevonden. Familie (3) woont nu in hun huis. Dat wil zeggen; Alle drie de kinderen zijn de deur uit. De ouders waren nog wel bij elkaar, maar de vader is vorige week overleden.

En ook in blok D is een hoop veranderd. De ouders van mijn beste vriendin(6), wonen nog steeds in hetzelfde huis en zijn nog steeds getrouwd. Mijn vriendin een haar broertje wonen allang op zich zelf en er zijn inmiddels al 2 kleinkinderen. Bij familie (7) is het wat anders gelopen. 3 jaar geleden overleed heel plotseling de moeder van het gezin. Zomaar. 2 jaar daarna overleed ook heel plots de vader van het gezin. Ook zomaar. De zoon woont nog in het huis van zijn ouders, de dochter woont al enige tijd op zich zelf en is getrouwd.

7 gezinnen met kinderen, mooi verdeeld over 4 blokken. Zowel gezinnen met maar 1 kind, als gezinnen met 2 of 3 kinderen. Alle kinderen zijn er nog. Maar alleen het gezin van mijn beste vriendin is nog compleet. Een compleet gezin, vader, moeder, 2 kinderen en een hond. Een doorsnee gezin, dat zou de standaard moeten zijn. Toch zijn ze de uitzondering bij ons op het plein. Gek he?! Ik hoop dat ze nog heel lang die uitzondering zullen blijven.

Geen opmerkingen: