Wat een nacht zeg! Vannacht heb ik een hele rare en levendige droom gehad. Wat een ramp was dat!! Het was zelfs zo erg, dat ik blij was dat Bart om 06.00 mijn deken jatte waardoor ik wakker werd. De dikke tranen over mijn wangen en mijn piepstemmetje dat tegen Bart zei: ‘Niet weggaan hoor”, baarde hem toch ietwat zorgen. “Ik ga nergens heen, ik lig in mijn bed te slapen”, was voor mij echter voldoende om me om te draaien en weer verder te knorren. Antwoord geven op Bart zijn vraag wat er aan de hand was, zat er op dat moment even niet in. Maar phoe, wat een gedoe.
Meestal weet ik als ik mijn ogen opendoe allang niet meer wat ik heb gedroomd, maar soms heb ik van die dromen die me nog maanden heel helder voor de geest staan en ik ben bang dat die van vannacht er ook zo een was.
Vannacht maar weer lekker dicht tegen Bart aankruipen, dan weet ik in ieder geval dat hij er niet weer stiekem vandoor gaat als ik slaap.
2 opmerkingen:
'k heb een dromenboek..misschien dat je er iets uit kan halen? Van de uitleg sta je soms heeel raar te kijken.
Een reactie posten