Deze week was het in Nederland tijd voor de laatste aflevering van As the World Turns (ATWT? Alletim). Jaren lang heb ik gekeken en was ik op de hoogte van het wel en wee in Oakdale. Maar ik kon het ook rustig een tijdje niet zien. (Zelfs tot 11 maanden aan toe toen in ik Mexico zat). Maar nu het dan echt afgelopen is, vind ik dat best jammer. De laatste paar jaar opnieuw kijken op internet zie ik mezelf dan weer niet zo snel doen, maar de 1e afleveringen zou ik best nog eens wat van willen zien. Herhalingen hebben we genoeg, dus een herhaling van ATWT moet ook kunnen.Maar de afgelopen 20 jaar heb ik wel meerdere soaps gekeken, die helaas ook van de buis zijn verdwenen. Zo keek ik met mama naar Santa Babelaar (Sta Barbara), Vrouwenvleugel, ik keek naar Onderweg naar Morgen, Goudkust, en de Draagmoeder (zie foto). Wat was dat een geweldige serie. Heeft een goed verhaal, duurde zo'n 160 afleveringen, was Braziliaans, maar wel erg mooi.
En natuurlijk zijn er ook de nodige series voorbij gekomen: Beverly Hills 90210 (ik was een Brandon fan, geen Dylan, en eigenlijk vond ik David het allerleukst (Brian Austin Green)), Midnight Caller (Goodnight America, whereever you are), In Mexico raakte ik verslingerd aan Dawson's Creek en keek ik graag naar Mi pequeña traviesa .
Maar het is denk ik als klein meisje al begonnen met Candy Candy.
Vandaag de dag kijk ik nog steeds series. Grey's Anatomy, JAG, GTST, The Bold & The Beautiful, Law & Order, NCIS ( love Abby) en Flashpoint (You have to put the gun down...).
Ik kom er denk ik ook nooit meer van af. Eén geluk, die laatste drie kijkt Bart met me mee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten