Nu is het al een tijdje beken dat Bart en ik op 6 juni 2008 in het huwelijksbootje stappen.
Bart heeft zijn pak al uitgezocht, ik mijn jurk en eigenlijk zijn ook de meeste andere dingen inmiddels wel geregeld. Behalve dan 'de grote vraag'. "Wacht maar af, dat komt nog wel" was Bart zijn antwoord als iemand vroeg hoe Bart mij te huwelijk had gevraagd.
Gisteren hebben we heel gezellig kerst gevierd bij Bart zijn moeder. Zijn zus was er ook met man en kinderen, en we hebben ons prima vermaakt. Rond een uur of 9 zijn we naar huis gegaan. Er lagen bij ons nog 3 pakjes onder de boom. 1 van Bart voor mij, 1 van mij voor Bart en 1 uit IJsland voor ons samen.
Ik moest op de bank gaan zitten om mijn cadeautje uit te pakken, maar voordat ik het kreeg, ging Bart ineens voor mij op de knieën en vroeg: "Wil je met me trouwen?"
Nu wist ik allang dat we zouden trouwen, maar toch kreeg ik even tranen in mijn ogen en moest even flink slikken. Werd ik zomaar op een onverwacht moment ineens ten huwelijk gevraagd. Natuurlijk was mijn antwoord "JA!".
Daarna mijn kerstcadeautje uitgepakt. Een heel mooi Swarowski collier dat ik had gezien en graag wou hebben voor bij mijn trouwjurk. Eerste kerstdag heb ik van mama de bijbehorende armband gekregen voor kerst, dus ik kan 06-06-2008 dubbel stralen!
1 opmerking:
Van harte gefeliciteerd!!!
Een reactie posten