Al een tijdje loop ik te denken hoe ik nou moet benoemen wat het is dat ik voel. En het enige dat in mijn hoofd blijft hangen is dat het een wollig gevoel is. Geen idee of het een bestaand gevoel is en al helemaal geen idee of het ook daadwerkelijk is wat ik voel. Het is zo’n gevoel dat ik heb in de herfst, met alle donkere, natte dagen. Het vooruitzicht van de winter, de kaarsen aan in huis, de verwarming op standje puntlas, mijn warme pyjama, liters thee en warme anijsmelk, sneeuw, hagel, lampjes, kaneel en cranberrie, Sinterklaas, Kerst en ga zo nog maar even door. Ik vind het een wollig gevoel. 
Omdat ik nog steeds niet wist of een ‘wollig gevoel’ is wat ik bedoel, toch maar even gegoogeld. En wat denk je, ik ben niet de enige die die term gebruikt.…“Ik heb de hele dag een beetje met een wollig gevoel in mijn hoofd door het huis gelopen en achter mijn pc gezeten. Er kwam niets zinvols uit mijn handen. Wat ik ook deed mijn gedachten waren er niet bij. Aparte processen zijn dat, de processen die zich in je hoofd en lijf afspelen”…
Een wollig gevoel. Leuk of niet. Je hebt het en zie er maar eens van af te komen.
1 opmerking:
Ja ik ken dat wel, heb het alleen nog niet dit jaar :-( komt omdat er nog geen rustig moment is geweest en alleen nog maar rennen en vliegen dus geen tijd voor een wollig gevoel kweken.
Een reactie posten