Volgens mij leert ieder kind op de kleuterschool al puzzelen. Eén van de eerste dingen die we daarvan leren is dat je kantstukjes hebt en gewone stukjes. De grootste eigenschap van de kantstukjes is toch dat hij één helemaal gladde zijde heeft, die aan de buitenkant van de puzzel hoort.Nu ben ik weer begonnen met een legpuzzel. Standaard begin ik dan met de kantstukjes er uit te zoeken en eerst de buitenkant in elkaar te zetten. Nu ben ik bezig met een puzzel van 1000 stukjes. Alle stukjes heb ik in handen gehad. Allemaal vanuit de ene doos in de andere doos gedaan. En toch is het me wederom gelukt om niet alle kantstukjes er in één keer uit te halen. Er ontbraken nog stukjes. Niet één, maar gewoon een stuk of 6 á 7. Ik snap werkelijk waar niet hoe dat kan als je ze allemaal in handen hebt gehad.
2 opmerkingen:
O dat is echt heel lastig. Ik heb dat ook iedere keer, je hebt ze allemaal gehad en nooit, maar dan ook nooit heb je ze allemaal. Misschien maar eens proberen met een puzzel van 96 stukjes ;-)
Heel herkenbaar! Je zou toch het onderscheid moeten kunnen maken, maar op één of andere manier lukt dat nooit. Wel lekker ontspannend, dat puzzelen.
Een reactie posten