Inzichten

Soms heb je van die dagen dat alles wat je leest, speciaal voor jou geschreven lijkt te zijn. Alles lijkt helderder, alles lijkt op jou van toepassing, alles klopt. Vandaag is zo'n dag.

Allereerst las ik een interview met Sandra Roelofs, Een goed interview met een vrouw wiens leven alles behalve op dat van mij lijkt, behalve dan dat we allebei in Nederland geboren zijn. Haar leven heeft haar inmiddels naar Georgië geleid, waar ze de vrouw is van de huidige president. Het interview eindigt met een vraag over de "ontrouw" van de man in het algemeen. Ze zegt hier over het volgende: "Nederlandse mannen zijn te eerlijk en dat is niet slim. Volgens de Nederlandse vrouwelijke instelling valt ontrouw niet te rechtvaardigen. Ze is bereid één keer te vergeven. Als het nog een keer voorkomt, dan mag het niet meer." Sandra zelf ziet het anders. "Als er iets gebeurd, je bent gedwongen je koffers te pakken en te gaan, je kind is ziek, er is een waterramp, gaat hij dan met je mee? Als het antwoord "ja" is, dan zit alles goed."

Het raakt me verwarrend snel. Bart is vaak van huis. Maar ik weet dat hij altijd weer thuis zal komen. In het verleden hebben we hier menigmaal strijd over gevoerd. Wat nou als hij aan de andere kant van de wereld iemand tegenkomt die hij leuker vindt dan mij???? Mijn eigen onzekerheid speelde daar met name een grote rol in. Ging het niet goed met mij, dan zou Bart vast iemand tegenkomen waar hij het beter bij had. Daar vind ik dan ook gelijk weer de oorzaak van mijn schone-schijn. Bart heeft me op vele manieren proberen uit te leggen dat ik nergens bang voor hoef te zijn. Volgens hem, slaat VanDikHout de spijker op zijn kop. Inmiddels zijn we een aantal jaar verder. Het gaat met mij goed en het gaat met ons goed. Als er iets ergs gebeurd, gaat hij dan met me mee? Het antwoord is eindelijk helder: JA! Dat doet hij.

Een stuk verderop in hetzelfde blad, lees ik een artikel over "Uw huis verteld wie u bent". Wat zegt je huis over jou en ook andersom, hoe kunnen veranderingen in huis van invloed zijn op hoe je je voelt. En het is waar. Als ik me niet goed voel, lijkt het huis net een slagveld, alles ligt overal en niets ligt daar waar het hoort. Maar nu ik inmiddels 8 maanden thuis ben, komt er langzaamaan verandering in huis. Voor velen zal dit niet direct zichtbaar zijn, maar dat is ook niet zo vreemd. Niet iedereen komt immers in mijn kasten. Waar het eerder een grote chaos alom was, zijn mijn kasten inmiddels allemaal uitgeruimd, opgeruimd en geordend. De basis is ok en langzaamaan volgt ook de rest. En zo is het bij mij ook. Ik ben eindelijk uitgerust, kan weer enigzins helder denken en heb in mijn hoofd opgeruimd. De rest volgt ook.

Ik zal jullie de rest van het blad besparen. Ik deel alleen nog één zin met jullie. Opmerkelijk weer hoe hij van toepassing is en hoe herkenbaar hij is, Soms wordt het je ineens allemaal duidelijk.

"Vallen is niet erg; opstaan, daar gaat het om. Dat is het verschil tussen succes en mislukking".